VERGIL, Aeneis 1, 509 - 578

        cum subit(o) Aeneas ǁ concurs(u) accedere magno

510   Anthea Sergestumque ǁ videt ǁ fortemque Cloanthum,

        Teucrorumqu(e) alios, ǁ ater ǁ quos ǁ aequore turbo

        dispulerat ǁ penitusqu(e) alias ǁ avexerat oras.

        Obstipuit ǁ simul ipse ǁ simul ǁ perculsus Achates

        laetitiaque | metuqu(e); avidi ǁ coniungere dextras

515   ardebant; ǁ sed res ǁ animos ǁ incognita turbat.

        Dissimulant, ǁ et nube ǁ cava ǁ speculantur amicti,

        quae fortuna | viris, ǁ classem ǁ quo ǁ litore linquant,

        quid veniant; ǁ cunctis ǁ nam lecti ǁ navibus ibant,

        orantes ǁ veni(am) et ǁ templum ǁ clamore petebant.

520       Postqu(am) introgress(i) et ǁ coram ǁ data ǁ copia fandi,

        axumus Ilioneus ǁ placido ǁ sic ǁ pectore coepit:

         'O Regina, | novam ǁ cui condere ǁ Iuppiter urbem

        iustitiaque | dedit ǁ gentis ǁ frenare superbas,

        Troes te ǁ miseri, ǁ ventis ǁ mari(a) omnia vecti,

525   oramus, ǁ prohib(e) infandos ǁ a ǁ navibus ignis,

        parce pio ǁ gener(i) et ǁ propius ǁ res ǁ aspice nostras.

        Non nos aut ǁ ferro ǁ Libycos ǁ populare Penatis

        venimus, aut ǁ raptas ǁ ad litora ǁ vertere praedas;

        non ea vis ǁ animo, ǁ nec tanta | superbia victis.

530   Est locus, Hesperiam ǁ Grai ǁ cognomine dicunt,

        terr(a) antiqua, | potens ǁ armis ǁ atqu(e) ubere glaebae;

        Oenotri ǁ coluere ǁ viri; ǁ nunc ǁ fama minores

        Italiam ǁ dixisse ǁ ducis ǁ de ǁ nomine gentem.

        Hic cursus fuit:^*

535   cum subit(o) adsurgens ǁ fluctu ǁ nimbosus Orion

        in vada caeca | tulit, ǁ penitusque | procacibus austris

        perqu(e) undas, ǁ superante ǁ salo, ǁ perqu(e) invia saxa

        dispulit; huc ǁ pauci ǁ vestris ǁ adnavimus oris.

        Quod genus hoc ǁ hominum? ǁ Quaev(e) hunc ǁ tam ǁ barbara morem

540   permittit ǁ patri(a)? Hospitio ǁ prohibemur harenae;

        bella cient, ǁ primaque ǁ vetant ǁ consistere terra.

        Si genus human(um) et ǁ mortalia ǁ temnitis arma

        at sperate | deos ǁ memores ǁ fand(i) atque nefandi.

            'Rex erat Aeneas ǁ nobis, ǁ quo ǁ iustior alter,

545   nec pietate | fuit, ǁ nec bello ǁ maior et armis.

        Quem si fata | virum ǁ servant, ǁ si ǁ vescitur aura

        aetheria, ǁ nequ(e) adhuc ǁ crudelibus ǁ occubat umbris,

        non metus; officio ǁ nec te ǁ certasse priorem

        poeniteat. ǁ Sunt et ǁ Siculis ǁ regionibus urbes

550   armaque, Troianoqu(e) a sanguine ǁ clarus Acestes.

        Quassatam ǁ ventis ǁ liceat ǁ subducere classem,

        et silvis ǁ aptare ǁ trabes ǁ et ǁ stringere remos:

        si datur Italiam, ǁ sociis ǁ et ǁ rege recepto,

        tender(e), ut Italiam ǁ laeti ǁ Latiumque petamus;

555   sin absumpta | salus, ǁ et te, ǁ pater ǁ optume Teucrum,

        pontus habet ǁ Lybiae, ǁ nec spes ǁ iam ǁ restat Iuli,

        at freta Sicaniae ǁ saltem ǁ sedesque paratas,

        und(e) huc advecti, ǁ regemque petamus Acesten.'

    Talibus Ilioneus; ǁ cuncti ǁ simul ǁ ore fremebant

560   Dardanidae.*

    Tum breviter ǁ Dido, ǁ voltum ǁ demissa, profatur:

        'Solvite corde | metum, ǁ Teucri, ǁ secludite curas.

        Res dur(a) et ǁ regni ǁ novitas ǁ me ǁ talia cogunt

        Molir(i) et ǁ late ǁ finis ǁ custode tueri.

565   Quis genus Aeneadum, ǁ quis Troiae ǁ nesciat urbem,

        virtutesque | virosqu(e), aut tant(i) incendia belli?

        Non obtus(a) adeo ǁ gestamus ǁ pectora Poeni,

        nec t(am) aversus | equos ǁ Tyria ǁ Sol ǁ iungit ab urbe.

        Seu vos Hesperiam ǁ magnam ǁ Saturniaqu(e) arva,

570   siv(e) Erycis ǁ finis ǁ regemqu(e) optatis Acesten,

        auxilio ǁ tutos dimitt(am), opibusque iuvabo.

        Voltis et his ǁ mecum ǁ pariter ǁ considere regnis;

        urbem quam ǁ statuo ǁ vestra (e)st, ǁ subducite navis;

        Tros Tyriusque | mihi ǁ nullo ǁ discrimin(e) agetur.

575   Atqu(e) utinam ǁ rex ipse ǁ Noto ǁ compulsus eodem

        adforet Aeneas! ǁ Equidem ǁ per ǁ litora certos

        dimitt(am) et ǁ Libyae ǁ lustrar(e) extrema iubebo,

        si quibus eiectus ǁ silvis ǁ aut ǁ urbibus errat.'

* unvollständiger Vers (insgesamt 58 in der Aeneis)