Vergil, Aeneis II, 668
- 706
Äneas will sich wieder in den Kampf stürzen und spricht vor seiner Familie
Hexameter
Rotgedruckte Vokale werden betont - eingeklammerte Silben nicht gelesen !
Sprechpausen (Zä:suren):
1. – Pause nach dem 3. Halbfuß (= 2.
Hebung): Trithemimeres
(caesura
semiternaria)
ǁ
2. – Pause nach dem 5. Halbfuß (= 3.
Hebung): Penthemimeres
(caesura semiquinaria)
ǁ
3. – Pause nach der 1. Kü:rze des
3. Daktylus: trochä:ische Zä:sur (κατὰ
τρίτον τροχαῖον)
ǁ
4. – Pause nach dem 7. Halbfuß (= 4.
Hebung): Hephthemimeres
(caesura semiseptenaria)
ǁ
5. - Pause nach dem 4. Fuß :
bukolische Diä:rese
ǁ
6. - Interpunktionszä:sur:
ǁ
Arma, viri,
ǁ
fert(e)
arma;
ǁ
vocat
ǁ
lux
ǁ
ultima victos.
Reddite
me
ǁ
Danais;
ǁ
sinit(e)
instaurata revisam
670 proelia:
Numqu(am) omnes
ǁ
hodie
ǁ
moriemur
inulti.'
Hinc
ferr(o)
accingor
ǁ
rursus
ǁ
clipeoque
sinistram
Insertab(am)
aptans,
ǁ
mequ(e)
extra
ǁ
tecta
ferebam.
Ecc(e)
autem
ǁ
complexa
ǁ
pedes
ǁ
in
ǁ
limine
coniunx
haerebat,
ǁ
parvumque
ǁ
patri
ǁ
tendebat
Iulum:
675 'Si
periturus
abis,
ǁ
et nos
ǁ
rap(e) in
ǁ
omnia
tecum;
sin
aliqu(am)
expertus
ǁ
sumptis
ǁ
spem
ǁ
ponis
in
armis,
hanc
primum
ǁ
tutare
ǁ
domum.
ǁ
Cui
ǁ
parvus
Iulus,
cui
pater
et
ǁ
coniunx
ǁ
quondam
ǁ
tua
ǁ
dicta
relinquor?'
Talia
vociferans
ǁ
gemitu
ǁ
tect(um)
omne replebat.
Flucht aus dem
brennenden Troja
680 cum
subitum
ǁ
dictuqu(e)
oritur
ǁ
mirabile
monstrum.
Namque
manus
ǁ
inter
ǁ
maestorumqu(e)
ora
parentum
ecce
levis
ǁ
summo
ǁ
de
vertice
ǁ
visus
Iuli
fundere
lumen
apex,
ǁ
tactuqu(e)
innoxia
mollis
lambere
flamma
comas
ǁ
et
circum
ǁ
tempora
pasci.
685 Nos
pavidi
ǁ
trepidare
ǁ
metu,
ǁ
crinemque
flagrantem
excuter(e)
et
ǁ
sanctos
ǁ
restinguere
ǁ
fontibus
ignis.
At
pater
Anchises
ǁ
oculos
ǁ
ad
ǁ
sidera
laetus
extulit
et
ǁ
caelo
ǁ
palmas
ǁ
cum
ǁ
voce
tetendit:
'Iuppiter
omnipotens,
ǁ
precibus
ǁ
si
ǁ
flecteris
ullis,
690
aspice
nos;
ǁ
hoc tant(um)
et, si
ǁ
pietate
meremur,
da
deind(e)
auxilium,
ǁ
pater,
atqu(e)
haec
ǁ
omina
firma.'
Vix
ea fatus
erat
ǁ
senior
ǁ
subitoque
fragore
intonuit
ǁ
laev(um)
et
ǁ
de
caelo
ǁ
lapsa
per
umbras
stella
facem
ǁ
ducens
ǁ
multa
ǁ
cum
ǁ
luce
cucurrit.
695
Illam,
summa
super
ǁ
labentem
ǁ
culmina
tecti,
cernimus
Idaea
ǁ
claram
ǁ
se
ǁ
condere
silva
signantemque
vias;
ǁ
tum longo
ǁ
limite
sulcus
dat
luc(em)
et
ǁ
late
ǁ
circum
ǁ
loca
ǁ
sulphure
fumant.
Hic
vero
ǁ
victus
ǁ
genitor
ǁ
se
ǁ
tollit
ad
auras,
700
adfaturque
deos
ǁ
et
sanctum
ǁ
sidus
adorat.
'Iam
iam nulla
mora
(e)st;
ǁ
sequor
et
ǁ
qua
ǁ
ducitis
adsum.
Di
patrii,
ǁ
servate
ǁ
domum,
ǁ
servate
nepotem.
Vestr(um)
hoc
augurium,
ǁ
vestroqu(e)
in
ǁ
numine
Troia
(e)st.
Ced(o)
equidem,
ǁ
nec, nate,
ǁ
tibi
ǁ
comes
ǁ
ire
recuso.'
705 Dixerat
ill(e);
et iam
ǁ
per moenia
ǁ
clarior
ignis
auditur,
ǁ
propiusqu(e)
aestus
ǁ
incendia
volvunt.
Home
Verslehre