Vergil, Aeneis II, 668 - 706
Äneas will sich wieder in den Kampf stürzen und spricht vor seiner Familie
Hexameter
Rotgedruckte Vokale werden betont - eingeklammerte Silben nicht gelesen !
Sprechpausen (Zä:suren):
1. – Pause nach dem 3. Halbfuß (= 2. Hebung): Trithemimeres
(caesura semiternaria) ǁ2. – Pause nach dem 5. Halbfuß (= 3. Hebung): Penthemimeres
(caesura semiquinaria) ǁ3. – Pause nach der 1. Kü:rze des 3. Daktylus: trochä:ische Zä:sur (κατὰ τρίτον τροχαῖον)
ǁ4. – Pause nach dem 7. Halbfuß (= 4. Hebung): Hephthemimeres
(caesura semiseptenaria) ǁ5. - Pause nach dem 4. Fuß :
bukolische Diä:rese ǁ6. - Interpunktionszä:sur:
ǁ
Arma, viri, ǁ fert(e) arma; ǁ vocat ǁ lux ǁ ultima victos.
Reddite me ǁ Danais; ǁ sinit(e) instaurata revisam
670 proelia: Numqu(am) omnes ǁ hodie ǁ moriemur inulti.'
Hinc ferr(o) accingor ǁ rursus ǁ clipeoque sinistram
Insertab(am) aptans, ǁ mequ(e) extra ǁ tecta ferebam.
Ecc(e) autem ǁ complexa ǁ pedes ǁ in ǁ limine coniunx
haerebat, ǁ parvumque ǁ patri ǁ tendebat Iulum:
675 'Si periturus abis, ǁ et nos ǁ rap(e) in ǁ omnia tecum;
sin aliqu(am) expertus ǁ sumptis ǁ spem ǁ ponis in armis,
hanc primum ǁ tutare ǁ domum. ǁ Cui ǁ parvus Iulus,
cui pater et ǁ coniunx ǁ quondam ǁ tua ǁ dicta relinquor?'
Talia vociferans ǁ gemitu ǁ tect(um) omne replebat.
Flucht aus dem brennenden Troja
680 cum subitum ǁ dictuqu(e) oritur ǁ mirabile monstrum.
Namque manus ǁ inter ǁ maestorumqu(e) ora parentum
ecce levis ǁ summo ǁ de vertice ǁ visus Iuli
fundere lumen apex, ǁ tactuqu(e) innoxia mollis
lambere flamma comas ǁ et circum ǁ tempora pasci.
685 Nos pavidi ǁ trepidare ǁ metu, ǁ crinemque flagrantem
excuter(e) et ǁ sanctos ǁ restinguere ǁ fontibus ignis.
At pater Anchises ǁ oculos ǁ ad ǁ sidera laetus
extulit et ǁ caelo ǁ palmas ǁ cum ǁ voce tetendit:
'Iuppiter omnipotens, ǁ precibus ǁ si ǁ flecteris ullis,
690 aspice nos; ǁ hoc tant(um) et, si ǁ pietate meremur,
da deind(e) auxilium, ǁ pater, atqu(e) haec ǁ omina firma.'
Vix ea fatus erat ǁ senior ǁ subitoque fragore
intonuit ǁ laev(um) et ǁ de caelo ǁ lapsa per umbras
stella facem ǁ ducens ǁ multa ǁ cum ǁ luce cucurrit.
695 Illam, summa super ǁ labentem ǁ culmina tecti,
cernimus Idaea ǁ claram ǁ se ǁ condere silva
signantemque vias; ǁ tum longo ǁ limite sulcus
dat luc(em) et ǁ late ǁ circum ǁ loca ǁ sulphure fumant.
Hic vero ǁ victus ǁ genitor ǁ se ǁ tollit ad auras,
700 adfaturque deos ǁ et sanctum ǁ sidus adorat.
'Iam iam nulla mora (e)st; ǁ sequor et ǁ qua ǁ ducitis adsum.
Di patrii, ǁ servate ǁ domum, ǁ servate nepotem.
Vestr(um) hoc augurium, ǁ vestroqu(e) in ǁ numine Troia (e)st.
Ced(o) equidem, ǁ nec, nate, ǁ tibi ǁ comes ǁ ire recuso.'
705 Dixerat ill(e); et iam ǁ per moenia ǁ clarior ignis
auditur, ǁ propiusqu(e) aestus ǁ incendia volvunt.