Ovid, Metamorphosen 1, 163 – 252
Lykaon
Hexameter
Rotgedruckte Vokale werden betont - eingeklammerte Silben nicht gelesen !
Sprechpausen (Zäsuren):
1. – Pause nach dem 3. Halbfuß (= 2. Hebung): Trithemimeres (caesura semiternaria)
ǁ2. – Pause nach dem 5. Halbfuß (= 3. Hebung): Penthemimeres (caesura semiquinaria) ǁ
3. – Pause nach der 1. Kürze des 3. Daktylus: trochäische Zäsur (κατὰ τρίτον τροχαῖον) ǁ
4. – Pause nach dem 7. Halbfuß (= 4. Hebung): Hephthemimeres (caesura semiseptenaria) ǁ
5. - Pause nach dem 4. Fuß : bukolische Diärese ǁ
6. - Interpunktionszäsur: ǁ
7. - weibliche Zäsuren:
trochäische Zäsur (κατὰ τρίτον τροχαῖον) ǁ
nach der 1. Kürze des 2. Versfußes |
nach der 1. Kürze des 4. Versfußes |
Quae pater ut ǁ summa ǁ vidit ǁ Saturnius arce,
ingemit et ǁ facto ǁ nondum ǁ vulgata recenti
165 foeda Lycaoniae ǁ referens ǁ convivia mensae
ingentes ǁ anim(o) et ǁ dignas ǁ Iove ǁ concipit iras
conciliumque | vocat: ǁ tenuit ǁ mora ǁ nulla vocatos.
Est via sublimis, ǁ caelo ǁ manifesta sereno;
lactea nomen | habet, ǁ candore notabilis ipso.
170 hac iter est ǁ superis ǁ ad magni ǁ tecta Tonantis
regalemque | domum: ǁ dextra ǁ laevaque deorum
atria nobilium ǁ valvis ǁ celebrantur apertis.
plebs habitat ǁ diversa ǁ locis: ǁ hac ǁ parte potentes
caelicolae clarique ǁ suos ǁ posuere penates;
175 hic locus est, ǁ quem, si ǁ verbis ǁ audacia detur,
haud timeam ǁ magni ǁ dixisse Palatia caeli.
Erg(o) ubi marmoreo ǁ superi ǁ sedere recessu,
celsior ipse | loco ǁ sceptroqu(e) innixus eburno
terrificam ǁ capitis ǁ concussit ǁ terque quaterque
180 caesariem, ǁ cum qua ǁ terram, ǁ mare, ǁ sidera movit.
talibus inde | modis ǁ or(a) indignantia solvit:
'non ego pro ǁ mundi ǁ regno ǁ magis ǁ anxius illa
tempestate | fui, ǁ qua centum ǁ quisque parabat
inicer(e) anguipedum ǁ captivo ǁ bracchia caelo.
185 nam quamquam ǁ ferus hostis erat, ǁ tamen ǁ illud ab uno
corpor(e) et ex ǁ una ǁ pendebat origine bellum;
nunc mihi qua ǁ totum ǁ Nereus ǁ circumsonat orbem,
perdendum (e)st ǁ mortale ǁ genus: ǁ per ǁ flumina iuro
infera sub ǁ terras ǁ Stygio ǁ labentia luco!
190 cuncta prius ǁ temptanda, ǁ sed inmedicabile curae
ense recidendum, ǁ ne pars ǁ sincera trahatur.
sunt mihi semidei, ǁ sunt, rustica ǁ numina, nymphae
faunique ǁ satyriqu(e) et monticolae silvani;
quos quoniam ǁ caeli ǁ nondum ǁ dignamur honore,
195 quas dedimus, ǁ certe ǁ terras ǁ habitare sinamus.
an satis, o ǁ superi, ǁ tutos ǁ fore ǁ creditis illos,
cum mihi, qui ǁ fulmen, ǁ qui vos ǁ habeoque regoque,
struxerit insidias ǁ notus ǁ feritate Lycaon?'
Confremuer(e) omnes ǁ studiisqu(e) ardentibus ausum
200 talia deposcunt: ǁ sic, cum ǁ manus ǁ inpia saevit
sanguine Caesareo ǁ Roman(um) exstinguere nomen,
attonitum ǁ tantae ǁ subito ǁ terrore ruinae
humanum ǁ genus est ǁ totusque perhorruit orbis;
nec tibi grata | minus ǁ pietas, ǁ Auguste, tuorum
205 quam fuit illa | Iovi. ǁ qui postquam ǁ voce manuque
murmura conpressit, ǁ tenuere silentia cuncti.
substitit ut ǁ clamor ǁ pressus ǁ gravitate regentis,
Iuppiter hoc ǁ iterum ǁ sermone | silentia rupit:
'ille quidem ǁ poenas ǁ [cur(am) hanc ǁ dimittite!] solvit;
210 quod tamen admissum, ǁ quae sit ǁ vindicta, docebo.
contigerat ǁ nostras ǁ infamia ǁ temporis aures;
quam cupiens ǁ falsam ǁ summo ǁ delabor Olympo
et deus humana ǁ lustro ǁ sub imagine terras.
longa mora (e)st, ǁ quantum ǁ noxae ǁ sit ubique repertum,
215 enumerare: | minor ǁ fuit ipsa infamia vero.
Maenala transieram ǁ latebris horrenda ferarum
et cum Cyllene ǁ gelidi ǁ pineta Lycaei:
Arcadis hinc ǁ sedes ǁ et ǁ inhospita ǁ tecta tyranni
ingredior, traherent ǁ cum sera crepuscula noctem.
220 signa dedi ǁ venisse ǁ deum, ǁ vulgusque precari
coeperat: inridet ǁ primo ǁ pia ǁ vota Lycaon,
mox ait "experiar ǁ deus hic ǁ discrimin(e) aperto
an sit mortalis: ǁ nec ǁ erit ǁ dubitabile verum."
nocte gravem ǁ somno ǁ necopina ǁ perdere morte
225 comparat: haec ǁ illi ǁ placet experientia veri;
nec contentus | eo, ǁ missi ǁ de ǁ gente Molossa
obsidis unius ǁ iugulum ǁ mucrone resolvit
atqu(e) ita semineces ǁ partim ǁ ferventibus artus
mollit aquis, ǁ partim ǁ subiecto ǁ torruit igni.
230 quod simul inposuit ǁ mensis, ǁ ego ǁ vindice flamma
in domino ǁ dignos ǁ everti ǁ tecta penates;
territus ipse fugit ǁ nactusque silentia ruris
exululat ǁ frustraque ǁ loqui ǁ conatur: ab ipso
colligit os ǁ rabiem ǁ solitaeque cupidine caedis
235 vertitur in ǁ pecudes ǁ et nunc ǁ quoque ǁ sanguine gaudet.
in villos ǁ abeunt ǁ vestes, ǁ in ǁ crura lacerti:
fit lupus et ǁ veteris ǁ servat ǁ vestigia formae;
canities ǁ eadem (e)st, ǁ eadem ǁ violentia vultus,
id(em) oculi ǁ lucent, ǁ eadem ǁ feritatis imago (e)st.
240 occidit una | domus, ǁ sed non ǁ domus ǁ una perire
digna fuit: ǁ qua terra ǁ patet, ǁ fera ǁ regnat Erinys.
in facinus ǁ iurasse ǁ putes! ǁ dent ǁ ocius omnes,
quas meruere | pati, ǁ [sic stat ǁ sententia] poenas.'
Dicta Iovis ǁ pars voce ǁ probant ǁ stimulosque frementi
245 adiciunt, ǁ alii ǁ partes ǁ adsensibus inplent.
est tamen humani ǁ generis ǁ iactura dolori
omnibus, et ǁ quae sit ǁ terrae ǁ mortalibus orbae
forma futura | rogant, ǁ quis sit ǁ laturus in aras
tura, ferisne | paret ǁ populandas ǁ tradere terras.
250 talia quaerentes ǁ [sib(i) enim ǁ fore ǁ cetera curae]
rex superum ǁ trepidare ǁ vetat ǁ subolemque priori
dissimilem ǁ populo ǁ promittit origine mira.